مراسم دفاع از پروپوزال فاطمه خاتمی 25 خرداد 95 برگزار شد.

دکتر خاتمی در این مراسم به توضیح مختصری از طرح خود به شرح زیر پرداخت: غده تیروئید غده کوچکی در جلوی گردن است که هورمون هایی بسیار مهم و تنظیم کننده متابولیسم بدن ترشح می کند. گاهی در غده تیروئید، ندول های بدخیمی وجود دارند که می توانند برای عملکرد طبیعی این غده و حتی کل بدن خطرناک باشند. سرطان غده تیروئید شایع ترین بد خیمی غدد درون ریز در سرتاسر جهان محسوب می شود به طوری که شیوع آن تقریبا پنج درصد کل سرطان ها در زنان و کمتر از دو درصد در مردان است. با این که خطر ابتلا به این سرطان کم است ولی شیوع آن رو به افزایش است. کارسینوم پاپیلاری تیروئید (PTC) از جمله سرطان های تیروئید است که رفتار متفاوت و غیر قابل پیش بینی از خود نشان می دهد. معمولا تشخیص این بیماری با استفاده از آسپیریشن نازک سوزنی (FNA) صورت میگیرد و معمولا در تشخیص حدودا 20 % از بیماران را به صورت نامشخص جوابدهی می کند که غده تیروئید آنها طی جراحی برداشته می شود در حالیکه در 80 درصد از این افراد اصلا نیازی به انجام این کار نمی باشد. در واقع در صورت دستیابی به یک مارکر مولکولی دقیق گام مهمی در تشخیص، follow up، وجود متاستازو حتی پیش بینی بهبودی یا عود بیماری در افراد تحت درمان برداشته خواهد شد. DNA توموری آزاد از سلول (cfDNA) موجود در سرم بیماران که به عنوان بیوپسی غیر تهاجمی(non-invasive biopsy یا liquid biopsy) هم نامیده می شود اخیرا به عنوان مناسب ترین بیو مارکر ها در بسیاری از تومور ها نشان داده شده اند. هدف از انجام این طرح دستیابی به یک بیو مارکر به منظور تشخیص بیماری در خون بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلاری تیروئید (PTC) با استفاده از همین cfDNA ها می باشد. به این منظور پس از بررسی لازم و انتخاب بیماران مناسب٬ نمونه خون بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلاری تیروئید و خون افراد غیر مبتلا به سرطا ن های تیروئید جمع آوری می شود. با استفاده از سانتریفوژ نمونه سرم جمع آوری شده و قطعات ژنی آزاد موجود در آنها (cfDNA) با استفاده از کیت جدا می شود. سپس جهش نقطه ای ژنهای دخیل در مسیر Mitogen-Activated Protein Kinases (MAPK) نظیر BRAF با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز(RT-PCR) مشخص شده و متیلاسیون ناحیه پروموتری ژن های دخیل در متیلاسیون ناحیه پروموتری اونکوژن ها و مهار کننده های تومور نیز با روش واکنش زنجیرهای پلیمراز (MS-HRM) انجام می گیرد. در نهایت ارتباط جهش های ژنی و متیلاسیون نواحی پروموتری ژن های مورد نظر با یافته های هیستولوژیک ٬ پاتولوژیک و کلینیکی موردبررسی قرار خواهد گرفت. لازم به ذکر است استفاده از تغییرات اپی ژنتیکی آنزیم های DNA methyltrasferase در cfDNAها فقط محدود به سرطان تیروئید نمی باشد و جای امید واری است در آینده پس از بهینه سازی این روش بتوان آنرا در بسیاری از سرطان ها از جمله سرطان سینه، معده و روده نیز به کار برد. لازم به ذکر است آقایان اساتید دکتر لاریجانی، دکتر حشمت و دکتر توانگر ایشان را در انجام این مطالعه راهنمایی خواهند کرد.